Budol-budol

Budol –budol
(Lk. 14: 1, 7-14)

Kanina lang may nabiktima na naman ang budol budol gang. Ginamit ang pangalan ng isang pari at nag-order ng pagkain upang ipa-deliver dito sa kumbento. Nag-alok pa siya na kung gusto nilang magpabarya ng pera kase marami daw barya sa opisina ng simbahan.

Dinala ng isang crew ng isang food outlet ang order kasama ang mahigit labindalawang libong piso. Sinalubong siya ng nag-order at kinuha ang pera at sinabihan ang crew na maghintay na lang siya sa loob ng simbahan at dadalhin sa kanya ang mga barya. Matagal siyang naghintay. Hindi niya alam ay tumakas na ang lalaki dala ang pera. Kawawa naman ang crew na ito. Nabiktima ng manloloko.

Pero ang nakakainis dito ay ginamit ng manloloko ang pangalan ng pari. Nagtiwala ang crew sapagkat ang alam niya ay taong simbahan ang kanyang kausap. Nagtiwala sila sapagkat akala nila ay simbahan ang kanilang kausap.

Mataas kase ang pagtingin ng tao sa mga pari. Sa panahon ngayon hwag basta basta magtitiwala lalo na kapag ang pinag-uusapan ay pera. May mga tao na ginagamit ang identity ng iba upang makapanlamang. May mga tao na nagnanakaw ng karangalan ng iba upang mayroon siyang makuha.

Sa Mabuting Balita, itinuturo sa atin ni Hesus ang tunay na kahulugan ng karangalan. May mga tao na gustong upuan ang magandang upuan na hindi naman para sa kanya. May mga tao na inuunahan ang iba upang mapasakanya ang karangalan.

Nais ni Hesus na matutunan natin na ang karangalan ay maging kakambal ng kapakumbabaan. Hindi dapat na maging mapagmataas. Hindi dapat na nagyayapak ng ibang tao lalo na ng maliliit. Habang umaangat ay dapat na lalong nagiging mapagpakumbaba.

Alam natin ang mga kwento ng mga taong may narating lang ay naging mataas na ang tingin sa sarili. May mga taong yumaman lang ay hindi na iginagalang ang mga mahihirap at dukha. Nagkaroon lang ng mataas na pusisyon ay tila nakalimutan na ang kanyang pinanggalingan. Nagkaroon lang ng yuniporme ay tila siya na ang naging batas.

Sabi ni Hesus: “Ang nagpapakataas ay ibababa, at ang nagpapakababa ay itataas.”

Ang tunay na karangalan ay hindi hinihingi. Hindi ito ipinipilit. Ang tunay na karangalan ay kusang ibinibigay mula sa puso ng ibang tao. Ang respeto at karangalan ay pinaghihirapan, hindi ito ninanakaw.

Tandaan natin yung kwento nung isang pari. Paglipat niya sa bagong parokya ay napansin niya na masyadong maingay ang tunog ng makina nito. Dinala niya ito sa talyer at ipinasuri. Tinanong ng pari yung mekaniko kung bakit maingay ang makina. Sabi nung mekaniko: “Father, maingay po yang tunog ng makina kase matanda na yang makina!”

Ang tunay na karangalan ay nasa kapakumbabaan. Hwag paloloko sa budol-budol gang!