Mabuting pastol

Mabuting Pastol
(Jn. 10 :1-10)

Mayroong alamat ang mga Hudyo kung bakit si Moises daw ang pinili nang Diyos na manguna sa Israel. Minsan daw ay pinapakain ni Moises ang mga tupa nang kanyang father in law. Napansin niya na kulang ang mga ito at may isa na nawawala. Kanya itong hinanap at natagpuan. Pinasan niya ito sa kanyang balikat at saka ibinalik sa kawan. Nakita ito nang Diyos at kanyang sinabi: “Dahil pinagsikapan mong hanapin ang isang nawawalang tupa at ibinalik mo ito sa kawan, ikaw ang pinipili ko na maging pastol nang aking bayang Israel.”

Ang pagiging pastol ay hindi madali. Para sa mga Israelita, ang pagiging pastol ay hindi madali. Mabato ang kanilang lugar at mahirap ang tubig kaya kinakailangang kabisado nang pastol ang lugar at alam kung saan may maiinom ang kanyang mga alaga. Marami ding mga kalaban ang mga tupa: maraming mga asong gubat na possible silang kainin, mayroon ding mga magnanakaw nang tupa. Kaya nga ang pastol ay dapat na laging alerto upang maging ligtas ang mga tupa. Kailangan alam din niya kung saan may mga berdeng damo na makakain ang mga ito.

Ang pagiging pastol ang pagpapakilala ni Hesus. Hindi lang pastol. Isang Mabuting Pastol. Hindi lang sa Israel siya pastol. Siya ang pastol nang lahat. Siya ang tagapag-alaga nang bayan nang Diyos. Siya ang magpapasan sa mga taong naliligaw nang landas. Siya ang magbabalik sa mga taong napapalayo sa Diyos.

Si Hesus ang pastol, tayo ang kanyang kawan. Kinakailangan nating manalangin sapagkat sa pamamagitan nito makilala ang kanyang tinig upang di tayo malinlang nang kalaban. Kinakailangan din nating sundin ang kanyang mga utos sapagkat ito ang gabay natin patungo sa kaligtasan.