Kapayapaan
(Lk. 24:
35-48)
Lahat tayo naghahangad nang kapayapaan.
Para sa iba ang kapayapaan ay kawalan nang giyera o kawalan
nang away at tunggalian. Pag magkakasundo daw ang bawat isa, payapa din ang
mundo.
Para kay Pope Paul VI, “development is the new name for
peace.” Sino nnga ba ang magiging payapa kung hindi napupunan ang mga basic
needs nang bawat isa. Kaya nga kapag nagugutom ang tao, walang kapayapaan. Ang
mga magulang na walang maibigay na pagkain at maayos na tirahan para sa
kanilang pamilya ay wala ding kapayapaan.
Pero ano man ang pakahulugan natin nang kapayapaan, nauuwi
ito sa isang bagay: Magkakaroon nang kapayapaan kung nandun kinikilala natin
ang presensya ni Hesus.
Tingnan nating sa Mabuting Balita. Walang kapayapaan ang mga
alagad ni Hesus kase nag-aalala sila sa kung anong mangyayari sa kanila. Sila
ay natatakot para sa kanilang buhay. Sila ay nangangamba na sila na ang kasunod
na papatayin katulad nang ginawa kay Hesus. Alam ito ni Hesus kaya nga sinabi
agad ni Hesus: “Sumainyo ang kapayapaan!” At dahil kasama na muli nila si
Hesus, nagkaroon sila nang kapayapaan.
Hindi naman nagbago ang sitwasyon. Nakaamba pa rin
angkamatayan sa kanila. Pero nagkaroon sila nang kapayapaan kase nandun si
Hesus!
Sa ating buhay ganun din. Kung wala tayong kapayapaan, tayo
po ay lumapit kay Hesus. Manalangin tayo sa simbahan. Pag-uwi natin sa ating
mga tahanan asahan natin na wala namang nagbabago. Ganun pa rin marahil ang
inyong bahay…mahirap pa din ang buhay. Ang ugali nang iyong asawa ganun pa rin.
Masama pa din ang ugali nang inyong biyanan. Masungit pa rin ang inyong mga
magulang. Pero merong nagbago. Ikaw ang nagbago. Kasama mo na si Hesus. At
dahil ditto marami mang problema, meron pa ding kapayapaan.
Gusto mong magkaroon nang kapayapaan? Isama mo si Hesus sa
buhay mo…
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento