Titanium

Titanium
(Lk. 16: 19-31)

Ang alamat ng Guro.*

Noong ika-anim na araw, nilikha ng Diyos ang tao.

Noong ika-pitong araw, ang Diyos ay nagpahinga.

Hindi dahil sa napagod siya sa ginawa niya sa nakalipas na anim na araw upang lumikha. Ginawa niya ito upang maghanda sapagkat sa ika-walong araw nilika niya ang unang Guro.

Ang Guro na ito kahit na mula sa mga nilikhang tao ay kakaiba. Nilikha ng Diyos ang Guro na matatag kesa sa ibang tao. Nilikha siya upang gumising ng maaga at matulog ng gabing-gabi na. At di siya nagpapahinga na mga oras na yun.

Ang Guro ay nilikha upang makaya na makatagal sa loob ng silid-aralan sa loob ng mahigit anim na oras kasama ang mahigit limampung “halimaw.” Nilikha siya upang makaya niyang basahin at ituwid ang daan daang mga exams.

Nilikha niya ang Guro na malakas…ngunit malumanay din. Ang kaniyang mga kamay ay malumanay upang pahirin ang luha ng mga na iniiwan at nalulungkot na mag-aaral.

Ang Guro din ay biniyayaan ng sobra sobrang pagpapasensya. Inuunawa niya ang kakulitan ng mga estudyante na hindi nakikinig sa kaniyang itinuturo, sa mga estudyante na sabay sabay na magsalita kaya naman ang ingay nila ay abot hanggang sa opisina ng principal.

Ang Guro din ay biniyayaan ng pagiging matyaga sa paghihintay. Paghihintay sa pagdating ng mga bagoong school supply at sa paghihintay ng kanilang salary kahit na nga lampas na ang 15 at 30 sa kalendaryo.

Nilikha ng Diyos ang Guro na mas malaki ang puso kesa sa ibang tao. Sapagkat ang puso ng Guro ay kailangang mas malaki upang mahalin ang mga batang pasaway, mga batang sigaw ng sigaw, mga estudyanteng tila hindi nakaranas ng pagmamahal sa buhay. Puso na handang magmahal kahit na nga di pinasasalamatan!

At biniyayaan din ng Diyos ang Guro ng pag-asa. Pag-asa na balang araw ang mga estudyante ay matututo na bumasa at sumulat, matuto na mahalin ang pag-aaral at matuto sa buhay. Pag-asa na sana ay byernes na, na sana madagdagan ang kanilang salary at bonus.

Ng matapos likhain ng Diyos ang Guro, pinagmasdan niya at hinangaan ang kaniyang Gurong nilikha. At nakita ng Diyos na ang Guro ay Mabuti. Nakita niya na ang Guro ay Maganda.

Napangiti ang Diyos sa kaniyang pagsulyap sa Guro sapagkat nakita niya ang bukas. Ang kinabukasan ay nakasalalay sa kamay ng mga Guro.

At dahil mahal na mahal niya ang mga Guro, noong ika siyam na araw nilikha niya ang TEACHERS Day!

Ngayong Teachers Day alalahanin natin an gating mga naging guro. Marahil yung iba ay nasa dapithapon na ng kanilang buhay. Marahil yung iba ay nasa banig na ng karamdaman. Hindi na nila marahil tayo natatandaan. Malabo na marahil ang kanilang paningin. Mahina na marahil ang kanilang pandinig. Pasalamatan natin sila. Ating dalawin at bigyan ng mumunting regalo. Kung wala sila wala din tayo…Salamat sa Guro ng buhay ko!

*Ito ay translated at editedversion mula sa isang post sa internet.