Walang Hiya

Walang Hiya
(Mt. 20: 20-28)

“Saan kayo kumukuha nang kapal ng mukha?”

Ito ang mga matatapang na salita na sinabi ni Pangulong Noynoy tungkol sa mga ahensya ng pamahalaan na ayaw sumunod sa kanyang pamumuno na daan ng matuwid. Ito ang katanungan niya sa mga kawani ng pamahalaan na kunwari ay naglilingkod at nagsisilbi sa bayan pero sariling interes din lang pala ang inuuna, ang iniisip din lang pala ay ang sariling kapakanan.

Pero hindi lang ito tanong para sa mga kawani ng gobyerno. Ito ay tanong din para sa ating lahat: “Saan ka kumukuha ng kapal ng mukha?”

Sa Mabuting Balita pinakiusapan ng ina ng dalawang alagad si Hesus na ang kanyang dalawang anak ang siyang umupo sa kanan at kaliwa ng luklukan ni Hesus sa kaharian nito. Malaki ang hinihingi ng ina. Sabi ng mga biblical scholars, ang bahagi daw na ito ng Bibliya ay totoong nangyari sapagkat malaking kahihiyan ito na malaman ng iba na sa mga alagad ni Hesus ay may naghahangad na maging una.

Pero sumagot si Hesus: “Ang may gustong maging dakila, siya ang maging lingkod ninyo; ang may gustong mauna sa inyo, siya ang maging alipin ninyo.” Yun pala ang pamantayan ni Hesus. Ang paglilingkod ng totoo ang siyang pamantayan ng pagiging dakila.

Kaya magandang pag-isipan din ang mga binanggit ni Sen. Miriam tungkol sa mga damit ng mga dumalo sa SONA ng pangulo. Tila naging fashion show ang nangyari. Pagandahan, pabonggahan, pamahalan ng damit na suot ang mga rumarampa sa red carpet. At maaari nating maitanong: Kailangan ba ito?

At maganda ring pagnilayan ang tungkol sa teolohiya ng pari lalo na yung statement na “you are a priest forever.” Some are claiming na pagkatapos ng buhay dito sa lupa, pagdating sa kaharian ng Diyos ay pari pa rin. Sa aking palagay ay wala ng pari doon. Lahat tayo ay magiging anak ng Diyos. Pantay pantay. Lahat ay mahal ng Diyos.

Bilang panghuli nais kong banggitin ang kwento na narinig ko kay Bishop Gabriel Reyes sa isa niyang misa. Sa langit daw ay binibigyan ng sasakyan ang bawat tao upang makapamasyal sa kaharian ng Diyos at depende ito sa kabutihan at kasimplihan na nagawa ng isang tao ang sasakyang kaniyang magagamit. Pumanaw daw ang isang parokyano at siya ay binigyan ng sports car, yung pinakamahal. Gamit ang sasakyang ito siya ay namasyal sa langit. Nakasalubong niya ang kanyang kura paruko pero nagulat siya sapagkat ang gamit ng pari ay isang bike. Kaya tinanong niya ito. “Father bakit po bike lang ang gamit nyo sa pamamasyal dito sa langit?” Sumagot ang pari: “Hwag ka maingay. Nanjan sa likod si bishop…naglalakad!”